- tavanalı
- прил. устар.1. богатый, состоятельный, зажиточный. Tavanalı kəndli богатый крестьянин2. сильный, мощный
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
tavanalı — sif. Maddi imkanı olan, varı, pulu, dövləti olan; pullu, dövlətli, varlı. <Qorxmaz:> Mən bu fikirdəyəm ki, biz daha iri, tavanalı və güclü bir kolxozda birləşməliyik. Ə. Vəl … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tavanalı — (Şəmkir) dözümlü, davamlı. – Bozax qoyun tavanılıdı isdiyə, so:ğa. – Bez tavanalıdı, amma cuna yox … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
eyş-işrət — is. bax eyş (bəzən «və» bağlayıcısı ilə). Eyş işrət məclisi. Eyşişrətdən başı ayılmır. – Güldü gül, açıldı nərgis, lalə doldu jalədən; Ey, xoş ol kim, eyşü işrət etməyə əsbabı var. F.. Naməlsəm məhəlləsinin camaatı ata babadan yerli, tavanalı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tavanlı — bax tavanalı. Naməlsəm məhəlləsinin camaatı ata babadan yerli, tavanlı olub, günlərini müttəsil eyş və işrətdə keçirən bir xalq idi. N. N … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti